| Geskiedenis |
Frans is gebore op die plaas Swartfontein in die Zastrondistrik. Toe hy 14 jaar oud was, is sy pa oorlede op die diamantvelde van Lichtenburg. As gevolg van sy pa se afsterwe het Frans in ‘n weeshuis beland waar hy bitter swaar gekry het. Maar hy het gedroom dat hy eendag ‘n groot skrywer sal word.
Nadat hy die skool verlaat het na hy net standerd 8 gemaak het, het hy onder andere vir die SA Polisie gewerk en begin poësie skryf. ‘n Hele paar van sy gedigte het destyds in Die Brandwag verskyn. As gevolge hiervan is hy deur Olaf Andresen (die komponis van “Die Heidelied” en “My Hart Verlang Na Die Boland”) genader om die lirieke vir Andresen se nuwe komposisies te skryf. Dit het gelei tot ‘n lang vriendskap met Andresen. ‘n Paar van hulle liedjies is wel gepubliseer, soos “Die Poskoets” (gesing deur Amanda Hall) wat mens gereeld in die SAUK se uitsendings gehoor het. Daar was ook ander komposisies, soos “Die Windjie Is Ek” wat vandag in vergetelheid verval het.
Frans was altyd ‘n vurige Afrikaner en was tydens die tweede wêreldoorlog ‘n aktiewe lid en offisier in die Ossewa Brandwag. Hier het hy advokaat B.J. Vorster ontmoet wat later President van SA geword het. Hy het ‘n briefwisseling met Vorster begin en van die briewe het in die hande van die destydse Sap-regering beland. Beide hy en Vorster is vir ‘n tyd lank geïnterneer in Koffiefontein terwyl die regering hulle aktiwiteite ondersoek het. Frans is na ‘n kort tydjie vrygestel toe daar geen klagtes teen hom gebring kon word nie.
Hy het vir die grootste deel van sy lewe gewerk as proefleser by verskeie koerante (soos Dagbreek en Sondagnuus) en uitgewers, waarskynlik omdat die Afrikaanse taal altyd sy sterk punt was. Hy kon elke Afrikaanse woord in die woordeboek foutloos spel.
Maar Frans het ‘n ander droom gehad: Om terug te keer na Zastron, waar so baie Hennings diep wortels het, en ‘n suksesvolle boerdery te begin. In 1959 het hy ‘n plasie op die oewer van die Oranjerivier naby Zastron gekoop. Sy basiese plan was goed: Om lusernlanderye aan te plant wat hy sou besproei uit die Oranje. Mits jy goeie besproeiing het, kan jy ‘n redelike lewe maak uit lusern — selfs op ‘n relatiewe klein plasie. Sy probleem was onvoldoende kapitaal. Hy kon nooit die nodige pompe en masjienerie bekostig om sy droom te verwesentlik nie. In 1962 het sy poging misluk en het hy teruggetrek stad toe.
Min of meer hierdie tyd is hy van sy eerste vrou geskei. In 1970 trou hy met sy tweede vrou, Maria Elizabeth Buys.
|
|
